Bijna

17 oktober 2017 - Benamejí, Spanje

Elke dag is weer anders en dat al bijna 6.5 week lang. Het is verslavend. Vanochtend na een lekker ontbijtje in het plaatselijke barretje op de fiets vertrokken naar Luque waar we gisteren geëindigd zijn. Het was voor het eerst bewolkt sinds dagen en af en toe viel er een drupje regen maar dat viel gelukkig allemaal reuze mee en de temperatuur was prima om te fietsen. Jeroen ging met de auto naar Cabra waar we hem weer voor de lunch hebben ontmoet. Wat zijn mobiele telefoons toch handig. Je locatie delen en bij binnenkomst van Cabra hebben we gekeken waar hij zich bevond en konden we gemakkelijk naar hem toe rijden. Ideaal.
We moesten nog een stuk van de Via Verde afleggen maar gelukkig geen bruggen meer met dwarsbalken dus het was te doen.
Het gekke is dat olijfbomen niet vervelen. De olijfolie industrie is momenteel in vol bedrijf. De olijfbomen worden geschud of met stokken geslagen om de olijven te oogsten. Bij de perserijen rijden tankwagens de een na de ander volgeladen weg. Niets romantisch aan, gewoon: olijfolie. 


We merken wel dat we nu in dichter bevolkt gebied komen. Toen we net van de Via Verde afgingen kwamen we door de lelijke buitenwijken van Lucena. Spaanse volkshuisvesting. Echt vreselijk. En aan de rand van de stad veel van die grote meubelzaken maar dan ook nog eens vervallen en lelijk. 
En dan verschijnt steeds vaker Málaga op de borden. Nog maar 75 km! Dat betekent: Alora nog minder!
Bij aankomst in Benameji had Jeroen al ingecheckt en onze tassen op onze kamer gezet. Wat heerlijk toch deze verwennerij. Gelukkig kon hij vandaag de auto voor de deur parkeren want gisteren heeft hij ontzettend met onze bagage allerlei trappen op lopen sjouwen. Nogmaals dank daarvoor.
's Avonds weer heerlijk gegeten in een Spaanse bar met een klein restaurantgedeelte. Huisgemaakte kroketten met lekkere salade. Gewoon heerlijk klaargemaakt. Het blijft bijzonder dat er altijd een t.v. aanstaat. In deze bar waren het er zelfs twee. Die bewegende beelden blijven je aandacht trekken, maar de Spanjaarden vinden het de normaalste zaak van de wereld. 

Nu gaan we slapen en dan morgen...... aankomst in Alora! Wat hebben we hier vaak aan gedacht en wat is het bijzonder dat het nu staat te gebeuren. 40 dagen op de fiets dwars door Nederland, België, Frankrijk en Spanje. Elke dag een stukje en dan ben je er. De kans is groot dat we morgen in de regen moeten fietsen. Dat hadden we anders voor ogen maar we zullen maar in ons hoofd houden dat de Spanjaarden zitten te springen om regen, zo droog is het hier. En wie weet valt het mee. Dat kunnen jullie morgenavond lezen. Met natuurlijk foto's van onze aankomst en ons ererondje op de Plaza Mayor de Casa Arroyo de la Montaña. Nel we komen er aan! 

Etappe 39. Luque - Benameji: 78 km.
Totaal: 3405 km.

Foto’s

9 Reacties

  1. Ingrid:
    18 oktober 2017
    Jaaaa de laatste nacht voor de aankomst. Geniet er van morgen. Het is gelukt! Wat een hoop indrukken wijzer! Chapeau💝
  2. Frans en Ginny:
    18 oktober 2017
    Morgen het laatste bordje, samen fietsen, dat wordt sprinten🚴 Althans in de LHD traditie! Maar dit wordt een finischfoto onbeslist🚴🚴 beslist!! 🌻
  3. Groetjes Ageeth:
    18 oktober 2017
    Wat goed van jullie, tot aan de (éénna) laatste dag die leuke verhalen.
  4. Mathilde:
    18 oktober 2017
    Jee, wat bijzonder ! Uk vind het een prestatie en begrijp jullie gevoel van verslaving ! Geniet van deze ( voorlopig) lastste dag en tot vanavond 🚴🏻🚴‍♀️
  5. Groetjes Ageeth:
    18 oktober 2017
    Super. De laatste etappe. Geniet ervan.
  6. Nel Pierik:
    18 oktober 2017
    Jaaaaaaaa, Nog een paar uur fietsen dan zien we jullie komen. Zo bijzonder!!! Iedereen geniet net als Wij van jullie verhalen maar wij voelen ons uitverkoren. Want jullie finishen bij ons!!!!! JAMMER van het weer. Probeer een beetje tussen de druppels door te fietsen.
  7. Hanneke:
    18 oktober 2017
    Als een bijzondere piloot bij de Swissair zijn laatste vlucht vloog, dan stonden er groundsmen met spuiten die het vliegtuig nat spoten.
    Bij jullie gebeurt het dus spontaan, zo maar vanuit het wolkendek.
  8. Nico:
    18 oktober 2017
    🚴🚴, 123, en je bent er, althans zo lijkt het, wat is het toch weer een fantastische prestatie, nog 1 sprintje eruit persen, en dan DE VUELTA DE HONORES DE MALAGA.
  9. Ellen:
    18 oktober 2017
    Bijna bij de finish - of als ik dit typ zitten jullie er al. Wat een prestatie en wat een leuke verhalen !