De intocht!
18 oktober 2017 - Álora, Spanje
Lieve mensen, we zijn gearriveerd en hoe! Vanochtend werden we om 5.00 uur wakker door een gigantisch onweer. Daarna heeft het uren geregend. Zaten we in een cafeetje te wachten en de buienradar te volgen. Wanneer kunnen we het beste vertrekken? Eerst nog een heerlijke bocadillo jamon genuttigd en toen om 13.00 uur vertrokken. Onderweg nog fikse regenbuien gehad. Het was opletten geblazen. Zelfs in Antequera was het een groot avontuur. Het was zo steil en glad dat we over een bepaalde weg niet meer fietsend boven konden komen omdat onze achterwielen onder onze enorme krachten doorslipten. Maar op mijn schoenen was het zo glad dat het lopend met fiets ook niet ging. Uiteindelijk had Adri beter grip zodat hij mijn fiets omhoog kon brengen en ik schuifelend langs muren en ramen boven kon komen. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt.
Na nog steile beklimmingen en voorzichtige afdalingen kwamen we in de buurt van Alora. Zo bijzonder! Natuurlijk hadden we ander weer in gedachten maar het loopt zoals het loopt. In Alora stond Jeroen ons op te wachten om te filmen. Daarna begon de laatste klim van 6,5 km naar hun huis. De feestklim.
Geheel onverwacht verscheen er een motorrijder met een Spaanse vlag achterop langs ons die in het Nederlands vertelde dat we hem konden volgen. Een andere man, met oranje scooter en Nederlandse vlag bleef achter ons. Zo werden we onder escorte de laatste kilometers naar het huis van Nel en Jeroen begeleid. En wat bleek? Daar waren veel Nederlandse vrienden van hen. Onder luid applaus kwamen we door de finish en mochten we een ereronde rijden op de Plaza Mayor de la Casa Arroyo de la Montaña. De flessen cava knalden! Wat een ontvangst!
De foto's spreken voor zich.! Binnenkort nog een uitgebreider verhaal maar nu gaan we een hapje eten bij onze favoriet Bar Marin en genieten van het feit dat we goed zijn aangekomen!
Etappe 40. Benameji - Alora: 79 km.
Totaal: 3484 km!!!!!!!
Lijkt me heerlijk om zo onthaald te worden.
Geniet nog even van jullie vakantie.
We zien jullie snel weer op de Binnenweg want daar was het toch wel een beetje kaal zo zonder jullie.
Groet Ellen