Epiloog

Afgelopen woensdag was onze geweldige intocht bij Nel en Jeroen in Casa Arroyo de la Montaña in Alora. Daar kwam een eind aan onze 'Tocht der Tochten'. In het blog van woensdagavond heb ik beloofd later nog een uitgebreider verhaal te plaatsen. Maar eigenlijk is dat niet nodig. Ik plaats daarvan een aantal korte filmpjes (bij video's) die gemaakt zijn van onze intocht. Deze spreken boekdelen. 

Op de ochtend van vertrek kregen we nog een gedichtje van mijn zus Ingrid per whatsapp:

De laatste dag...
Fiets met een grote lach
Eer de kuiten en de billen
Die nu nooit meer zonder willen.
Dank de chauffeur, hij droeg ook de tassen
Je maatje van grote klasse
Samen op reis is het grootste geluk
Straks weer herinnering, kan nooit meer stuk....

Ondertussen is het hier prachtig weer geworden. Vandaag wordt het zelfs 27 graden. We genieten hier van rust, ruimte en de gezelligheid van Nel en Jeroen. Het is ook wennen om niet meer elke ochtend na het ontbijt op je fiets te stappen. Nu is er ineens tijd om een boek te lezen, wat in de tuin te werken, te koken, een olijfperserij te bezoeken en natuurlijk uitgebreid te ontbijten, te borrelen, te eten etc. We slapen in de Yurt, een Mongoolse tent. Toch nog lekker in een tent slapen al is dit een enorme ronde tent met een comfortabel tweepersoons bed en is hij bijzonder smaakvol ingericht. En een fantastisch uitzicht.

Het blijft lastig om te stoppen met fietsen daarom gaan we morgen nog een tochtje in de omgeving fietsen. Nu met mooi weer en dan ziet alles er anders uit. We maken dan een tussenstop in Ardales voor een lunch met Nel en Jeroen. Woensdag vertrekken we naar Nederland en we zullen er drie dagen over rijden. Ik verwacht dat we regelmatig zullen verzuchten 'wat een eind..... hebben we dit echt allemaal gefietst?'

We kunnen er nog niet genoeg van krijgen om terug te blikken op onze reis. Wat hebben we veel meegemaakt en wat was het fijn om dit zo samen te doen. We hebben best een paar zware dagen gehad maar we hebben nooit overwogen om te stoppen. We zijn wel blij dat we vorig jaar naar Rome zijn gefietst en pas dit jaar naar Alora. De route naar Rome was veel eenvoudiger en korter, een mooie oefening voor deze tocht, achteraf gezien.

Er was altijd voldoende stof om blogs over te schrijven. We zijn heel blij dat we dit gedaan hebben. Het is natuurlijk een leuke manier om familie, vrienden en collega's op de hoogte te houden maar bovenal is het ook een dagboek voor ons zelf. We laten hiervan na afloop een boek afdrukken zodat we dit avontuur nog dikwijls kunnen herbeleven.

Wie weet volgen er nog andere fietstochten, geen idee. Maar deze 'Tocht der Tochten' hebben we gemaakt. Later kunnen we zeggen: 'Toen het kon, hebben we het gedaan!'