Dwarsliggers

Nadat de wekker tegen 8.00 uur is gegaan hebben we als eerste onze dochter Liz gebeld omdat het haar 33ste verjaardag is vandaag. Lang zal ze leven zingen met stemmen die nog niet gepraat hebben klinkt niet bepaald op zijn mooist maar het was gemeend. Maar we konden het niet uitstellen: later ging Liz Isa naar school brengen. Vanochtend uit Mancha Real vertrokken na een lekker ontbijt bij een café om de hoek. In de buitenwijk van de stad kwamen we een kudde schapen en een enkele geit tegen met herder en hond. Dat zie je in Nederland toch niet zo vaak. De eerste koffiestop was gepland in Jaèn maar dat bleek niet goed uitvoerbaar voor Jeroen. Druk, smalle straatjes, geen parkeerplaats etc. Afgesproken dat we maar verder gaan naar de lunchpauze in Martos. Daar hebben we elkaar getroffen en hebben we heerlijk gegeten. 
Net na Jaén is het begin van een nieuw fietspad met de naam Via Verde del Aceite, een fietspad dat over een oude spoorlijn is gelegd. Helaas was deze lijn niet opgeknapt met Europese subsidiegelden. 60 kilometer slecht wegdek, veel kiezels en kuilen en veel spoorwegviaduchten met houten dwarsbalken die eigenlijk voor racefietsers niet te doen zijn. Vreselijk. Een aanslag op je lijf. Het vergde de nodige concentratie om het tot een goed einde te brengen. Het was prachtig weer en het blijft schitterend om door dit gebied te fietsen maar we waren heel blij dat we na 95 km Jeroen zagen staan met de auto. We hadden het echt wel gehad. 
Fietsen op de auto en naar ons overnachtingsadres gereden. Dit keer ligt het 15 km van de route. Een huis in een klein dorpje. Jeroen was even bang dat hij zich regelmatig zou vervelen wanneer hij de auto had weggebracht maar vandaag heeft hij gemerkt dat het hard werken kan zijn. Hij moest al inchecken voordat hij ons ging ophalen want er moest bagage uit de auto anders kon er niet een derde persoon achterin plaats nemen. Het huis ligt in zo'n prachtig wit Andalusisch dorp tegen een berghelling aangebouwd. Het was een heel gedoe om er te komen met de nodige trappetjes maar het ligt werkelijk schitterend. In de plaatselijk bar een biertje gedronken en daarna een hapje gegeten.  
Nog twee dagen fietsen. Morgen gaan we van de track van de Benjaminse fietstroute afwijken. Wij gaan nu onze eigen route volgen naar Alora. Woensdag komen we aan. De weersverwachtingen voor die dag zien er niet zo Zuid-Spaans uit. Er wordt regen op woensdag verwacht. Dat zou toch wel bizar zij. We hopen maar dat het meevalt.        

Etappe 38 Mancha Real - Luque: 95 km.
Toataal: 3327 km.