Tussen de olijven

Opstaan, koffie zetten, inpakken en... Jeroen ophalen. Onze privé chauffeur voor de komende dagen! Heerlijk ook een paar extra handen om de bagage weer 30 traptredes naar beneden te transporteren. We hadden trouwens wel weer een schitterende plek op deze camping en omdat we op het hoogste plateau stonden ook een mooi uitzicht.
Heel fijn om samen de hele dag te kunnen fietsen. We hadden met Jeroen afgesproken om te lunchen in Jódar. De fietstocht voerde de hele dag door olijfboomgaarden. Wat een onmetelijke hoeveelheid olijfbomen staan hier. We zijn eigenlijk wel benieuwd hoeveel olie hier op jaarbasis wordt geproduceerd. We hebben op internet gelezen dat er 2 tot 2,5 liter olie komt uit een volwassen boom. Dan mag je ook wel veel bomen hebben om enige opbrengst te kunnen genereren . Op dit moment is de grond onder de olijfbomen helemaal schoongemaakt. Dit hebben ze gedaan  omdat ze binnenkort  gaan oogsten. Dat is een mooi gezicht. 

Het is vandaag heel warm weer, boven de 30 graden. Zo warm hebben we het nog niet gehad. Het schijnt ook uitzonderlijk te zijn voor deze tijd van het jaar. Wij zijn er blij mee. Ik weet nog dat ik op het plateau van Langres tijdens nat weer en harde wind tegen voor mezelf 'fata morgana's van olijfboomgaarden en zinderend heet weer' creëerde om mezelf aan het fietsen te houden. En nu fietsen we hier! Wat een landschap.

Onderweg werden we ingehaald door drie wielrenners. Natuurlijk sprongen wij in hun wiel. Het verschil in snelheid was daar niet te groot voor. De voorste 2 moesten wat rustig aan doen omdat de derde weer bij moest komen, die hadden we eraf gereden. Ze knoopten een gesprek met ons aan. Ze vonden het heel bijzonder dat we uit Nederland kwamen fietsen. Het was heerlijk om op de vraag 'waar is jullie bagage dan' te kunnen antwoorden dat een goede vriend onze auto rijdt. Een van de mannen constateerde dat wij wel erg van onze fietsen houden. Dat klopt inderdaad. Op de een of andere manier hebben wielrennende mannen het tegen mij vaak over hun vrouw. Zegt hij tegen mij 'my wife hates my bike'. Er zit zoveel lading in zo'n zin. Je kunt je de ruzies al voorstellen 'ga je nu alweer fietsen.....' of 'als je maar zorgt dat je om 15.00 uur thuis bent'..... Brrrrrrr. Ik weet dat ik het nu zelf invul maar wij boffen dat we beiden dezelfde hobby hebben.

In Jódar stond Jeroen al op de uitkijk en hij filmde onze aankomst. Een drukte van belang omdat de kerk net uitging. Een plein vol terrassen en daar geluncht. Heerlijke Paella gegeten. Daarna over een brede weg die omhoog en omlaag ging doorgefietst naar Mancha Real. Uiteindelijk kwamen we op 1429 hoogtemeters uit. Dit weten we precies omdat we eindelijk weten hoe we dat op onze fietscomputer kunnen registreren. We hadden helemaal niet door dat het zoveel was. De vorige keer dat ik noemde dat we 1100 hoogtemeters hadden overbrugd was dat gebaseerd om wat er in het boekje van de fietsroute was beschreven. Maar dat moeten er veel meer geweest zijn.
Jeroen had het hotel al gevonden en de locatie gedeeld. Heel handig: wanneer je in het plaatsje aankomt kun je er gemakkelijk naartoe navigeren. Gelijk een biertje op het terras om de hoek gedronken. Na 4 bidons en een fles water tijdens de lunch gedronken te hebben in de hitte ging een lekker groot biertje er wel in. s 'Avonds gezellig weer tapas gegeten. We waren om 20.30 de enige eters maar we hadden geen zin om verder te zoeken. Maar na een kwartier liep de zaak echter helemaal vol. Echt Spaans om zo laat nog met het hele gezin met kleine kinderen uit eten te gaan. Wij zouden denken:  'morgen is het maandag... op tijd naar bed...'.

Etappe 37. Cazorla - Mancha Real: 82 km.
Totaal: 3232 km.