Campingrituelen

21 september 2017 - Saint-Hippolyte-du-Fort, Frankrijk

Eindelijke de eerste nacht in onze tent. Wat slaapt dat toch lekker, alleen maar een tentdoek dat je van de buitenlucht scheidt. Een Franse oude dame vroeg of we het niet koud hadden gehad want het was vanochtend maar 6 graden, maar nee hoor. Gewoon een extra dekbed meegenomen. Adri heeft als een blok geslapen. Ik met onderbrekingen. Ze zouden bij vrouwen die stomme overgang eens af moeten schaffen. Opvliegers zijn nergens goed voor. Al dat gezweet. Pfff, ben er helemaal klaar mee. 
Om 9.00 uur opgestaan om koffie te zetten. Mijn ondertussen beroemde melkkloppertje gaat altijd mee want er gaat niets boven koffie met warme opgeklopte melk op de camping. Plekje met zon opgezocht. Heerlijk, dat kan op deze rustige camping. 
Uiteindelijk moesten we toch wat gaan doen want we hadden verder geen eten in huis. Na de was in de machine gestopt te hebben zijn we naar de Super U gereden. Ze hadden er warme gegrilde kippetjes dus met een 'poulet roti' met salade en brood heerlijk geluncht. Zo zijn de eiwitten ook weer aangevuld waar we toch ook op moeten letten bij alle inspanningen. Op de NOS-app teruggekeken hoe Tom du Moulin zijn wereldtitel tijdrijden heeft behaald. Wat een sportman. Adri deed gisteren erg zijn best om net zo diep te zitten als Tom.... maar ja, je moet iets te dromen overhouden.
Na de lunch met de benen omhoog een boek lezen. Heerlijk. Ik ben met het boek van Sonja Barend bezig: 'Je ziet mij nooit meer terug'. Een aangrijpend levensverhaal. Ik heb Sonja altijd erg gewaardeerd om haar manier van interviewen. Nu blijkt dat ze haar joodse vader, vermoord in de tweede wereld oorlog in Auschwitz, nooit heeft gekend. Dit en het zoeken naar het hoe en waarom heeft haar leven voor een groot deel bepaald. 

Eind van de middag kwamen Frans en Ginny ons opzoeken op de camping. Gezellig geborreld en de route van morgen doorgenomen. Om half 8 troffen we elkaar bij Auberge la Cigaloise voor het diner. Fantastisch lekker gegeten. Het was zo gezellig dat het wel laat geworden is. Morgen staat er een etappe van 104 km gepland, maar Adri en ik kunnen de hele rit samen fietsen. We zullen hen vast onderweg wel tegenkomen. Maar dat horen jullie morgen.

Om in de geest van Sonja Barend af te sluiten: 'Voor straks lekker slapen en morgen gezond weer op'.

Foto’s

3 Reacties

  1. Nel Pierik:
    21 september 2017
    Zo gaat het zomaar op vakantie lijken.
  2. Ingrid Windmeijer:
    21 september 2017
    Hoeveel glazen wijn heb je voor je? Heerlijk. Wat een fijne dag. Succes morgen weer lekker samen fietsen. Helaas kan ik niet even komen invliegen😣
  3. Liz:
    24 september 2017
    Eindelijk warmer weer!! Zo leuk om te lezen dat jullie veel plekken langsgaan waar wij ook zijn geweest. Andere, maar ook Vias-plage (na 2 weken vlakbij Lezingnan wilden we naar het strand, hadden we beter niet kunnen doen, niet daar in elk geval)
    En nu dus richting Spanje! Het mooie weer en de bergen lokken!