Carpe Diem

Vanochtend wakker geworden in een prachtig nostalgisch B&B, genaamde Carpe Diem in het centrum van Tienen. Met een uitstekend ontbijt en koffiebroodje mee voor onderweg ben ik vertrokken op de fiets en Adri met de auto naar Houyet. Tot Namen reed ik over de al bekende voormalige spoorbaan. Dit keer in een steeds aantrekkelijker wordend landschap. Het is leuk om te zien dat oude stations mooi gerestaureerd zijn. Er zitten o.a. kinderdagverblijven, bibliotheken, restaurants en makelaars in.
Na een wat moeizame zoektocht door Namen kwam ik weer op de goede route langs de Maas terecht, richting Dinant. Het fietsen langs zo'n rivier heeft wel wat. Iets warmer en zonniger zou fijn zijn maar het was gelukkig droog.10 km voor Dinant kwam ik Adri tegen. Samen naar Dinant gefietst waar we gestopt zijn voor een kopje koffie met crêpes. Ruim 10 jaar geleden heb ik behoorlijk traumatische ervaringen opgedaan in deze stad. We waren daar op familieweekend en we gingen met een gedeelte van de groep kanoën op de Lesse. We wisten toen niet dat er, na langdurige regenval, veel water in de Lesse staat en dat de stroomversnellingen heftig zijn. Met mijn vader van 82, met kinderen in diverse leeftijden... we gingen bijna allemaal om. Zeiknat en koud, ik had het niet meer. Mijn zus Lia moest 's avonds nog met haar zoon heen en weer naar Spaarndam rijden omdat hij zijn autosleutels in het water had verloren. Ik heb uren onder een hete douche moeten staan om weer warm te worden. Sindsdien heb ik besloten nooit meer te gaan kanoën. Laat mij maar fietsen.
Lees net nog een leuk stukje in ons fietsboekje: 'Vroeger kwamen welgestelde toeristen naar Dinant om te genieten van de geneugten die de Grand Hotels hen konden bieden. Inmiddels liggen de wensen van welgestelde reizigers heel anders en verplaatst men zich bv per fiets naar het Zuiden om de innerlijke rijkdom dubbel en dwars te ervaren'. Nou, dat doen we dus.
Na Dinant de Ardennen in. De eerste serieuze klimmetjes. Ik had al 85 km in de benen dus heel fris waren die niet meer maar het is goed gekomen. Na 105 km kwamen we aan op het eindpunt Houyet. Wat waren we blij dat we de auto bij ons hadden! We hadden natuurlijk op de camping willen overnachten maar het is veel te koud en er wordt veel regen verwacht. Dus fietsen op de auto en naar het hotel gereden dat we gisterenavond gereserveerd hadden. Bleek het hotel dicht te zijn! De boeking bleek gisterenavond laat geannuleerd te zijn maar dat had ik niet gezien. Doorgereden naar Rochefort. Heerlijk hotelletje maar het zou een drama zijn geweest als we  dat allemaal op de fiets hadden moeten doen.
Morgen wordt er veel regen verwacht. Helaas. We verlangen nu al naar de Spaanse zon, het menu del dia, de tappashapjes. Jeroen en Nel, we fietsen echt naar jullie toe! 
Gister was ik misschien wat negatief over de Belgen. Daarom is het goed om te vermelden dat de Belgen in het verkeer zeer beleefd zijn. Ze stoppen om je voor te laten gaan ook al hebben zij voorrang. Gisteren stopte er zelfs 2 keer een politieauto om ons voor te laten gaan! 

Etappe 4. Tienen - Houyet: 105 km.
Totaal: 463 km.