Hilarisch

Vandaag stond de etappe naar Sant Hilari op het programma. De etappe begon buitengewoon hilarisch. We vertrokken samen omdat we vandaag de overstap zouden maken tussen de route Eindhoven - Barcelona en de route van Girona naar Andalusië. Adri had zelf een route gemaakt, die beide routes met elkaar verbindt en in onze Garmin (fietscomputer) gezet. De Barcelona route loopt niet via Girona en de Andalusië route begint bij het station ín Girona. Adri zou navigeren om Figueres uit te komen maar dat heeft toch echt een uurtje gekost. Een denkfout was de aanleiding. Hij is gisteren met de auto Figueres ingereden en hij dacht vanuit het Noorden maar dat bleek later vanuit het Zuiden te zijn. We hebben dus het Dali museum en de Ramblas nogmaals gezien, maar nu gelukkig in de zon 😉. Uiteindelijk hadden we het door en zijn we, nogmaals langs het hotel, de stad uitgefietst.

Heerlijk gefietst door mooie natuur en door kleine Middeleeuwse dorpjes. In de buurt van Girona werd het drukker en drukker maar uiteindelijk hebben we het station bereikt. Nu beginnen we dus aan de nieuwe route. Eigenlijk zijn we vandaag pas echt op de helft qua tijd. We hebben gepland om op woensdag 18 oktober in Alora aan te komen. In kilometers zijn we weliswaar over de helft maar de etappes worden de komende tijd wat korter omdat het terrein zwaarder wordt om te fietsen en het moet natuurlijk wel leuk blijven. Daarnaast is het toch iets verder dan we eerder dachten, 3210 km is iets te optimistisch gebleken. Het wordt zeker 3450 km.

Bij het station in Girona hebben we een typisch Catalaans gerecht gegeten. Fideuà. Een soort Paella van vermicelli  i.p.v. met rijst. Erg lekker. Samen 1 portie genomen want we moeten tijdens het fietsten wel zorgen dat we goed eten maar het moet vooral niet teveel zijn. 
In Catalonië merken we dat het referendum erg leeft. Overal hangen vlaggen en posters. We lezen op de NOS app dat er veel politie in stelling is gebracht en op veerboten is gestationeerd maar daar merken wij verder niets van. De Catalanen hebben van oudsher de drang om onafhankelijk van Spanje te zijn. Tijdens het onderdrukkende Franco-regime mocht er zelfs geen Catalaans gesproken worden. Johan Cruijff heeft het zelfbewustzijn van de Catalanen enorm geholpen door als aanvoerder van Barcelona Real Madrid in eigen huis met 0-5 te verslaan. 

Voor het station in Girona zijn Adri en ik weer ieder ons weegs gegaan. Adri weer naar Figueres om de auto op te halen en ik door naar Sant Hilari. Ik heb een hele tijd over een fietspad van redelijk hard zand gefietst. Je mocht daar maar maximaal 10 km per uur fietsen maar daar kon ik me niet aan houden, dat schiet natuurlijk niet op. Ook maar een stuk gewoon over asfalt gefietst. De laatste 25 km van mijn etappe was het klimmen geblazen. Ik moest naar 800 meter toe. Aan het begin van een etappe klimmen gaat me toch beter af dan dat ik al 75 km in de benen heb maar uiteindelijk ben ik goed boven gekomen en had ik weer 100 km op de teller staan. Gelijk door naar het hotel dat we gisteravond al gereserveerd hadden. Dat bleek nog niet zo makkelijk te vinden te zijn maar uiteindelijk heeft een vrouw in een auto voor me uit gereden en me bij het hotel afgeleverd. Erg aardig. Adri zou pas op zijn vroegst een half uur later arriveren en ik was bezweet en toch wel moe. Dus maar ingecheckt, fiets in de garage gezet, gedoucht en mijn bed ingedoken. Adri arriveerde uiteindelijk een uur later want ook voor hem was het lastig om te vinden. Ondertussen was het hard gaan regenen. Heel blij dat we dat niet onder het fietsen hebben gehad. 
In het hotel hebben we weer heerlijk gegeten. We bestelden vooraf geroosterd brood met knoflook en tomaat. In Italië noem je dat bruschetta. Hier krijg je dat echter niet kant en klaar. Je krijgt geroosterd brood, wat teentjes knoflook in de schil en een tomaat. En dat moet je dan zelf op je broodje uitsmeren. Die Catalanen toch.

Etappe 21. Figueres - Sant Hilari: 100 km.
Totaal: 2015 km.