Jamón

Op het laatste moment vanochtend besloten toch een extra jack aan te trekken. Op 1400 meter was het nog maar 13 graden, gewoon koud. Vertrokken met somber weer maar in de loop van de ochtend brak de zon door. Dus waar ik 's ochtends last had van tranende ogen en een loopneus van de kou tijdens het afdalen had ik 's middags het gevoel dat het zweet van mijn lijf gutste. Over uitersten gesproken.
Vanochtend na 12 km een kopje koffie, een 'Cortado', gedronken in Corbalan. Er was een heftige discussie gaande tussen een drietal mensen maar ik verstond er niets van. Dat is wel jammer. Misschien was het helemaal geen heftige discussie, wie zal het zeggen? Op een gegeven moment kwam er nog een wielrenner binnen. Bleek een Nederlander te zijn. Leuk om even te horen hoe hij bezig is. Hij is begonnen in Malaga en fietst, met een omweg, naar Valencia. Daar ontmoet hij zijn vrouw. Ook hij was vorig jaar naar Rome gefietst. Hij vond die rit ook veel makkelijker dan fietsen in Spanje. Hij is per 1 september met pensioen gegaan en het eerste wat hij is gaan doen is... fietsen! Ook verslaafd dus. Daarna door naar Teruel, de hoofdstad van de kleinste provincie van Spanje. Teruel is bekend om zijn Moorse kunst en natuurlijk om zijn fantastische ham. Op het terras bij een 'Jamónbar' hebben we dan ook deze ham geproefd. Overheerlijk. Vervolgens nog een beetje in dit prachtige stadje rondgekeken. In het boekje staat dat inwoners lijden aan een minderwaardigheidscomplex omdat ze niet een directe verbinding hebben met Madrid maar dat lijkt me wat onzinnig. In ieder geval is daar niets van te merken. De stad ziet er prachtig uit en heeft allure. Vervolgens door naar het eindpunt van vandaag: Albarracin. Het landschap veranderde. Veel bomen, kloven, rotsblokken. Maar de stilte bleef de hele dag. Klimmen en dalen wisselden zich in rap tempo af. Albarracin ligt prachtig. 'Het is een juweeltje tussen de kale bergen, en de huizen zijn in schutkleur daarvan gebouwd'. Boven het stadje zijn imposante verdedigingsmuren zichtbaar.
Gelukkig was ons hotel goed bereikbaar met auto en fiets. De fietsen mochten mee naar onze kamer. Helaas was het restaurant van het hotel gesloten en daarom moesten we de lange trappen opklauteren van het plaatsje. Dat hadden we onze beentjes willen besparen. Aan de andere kant was het ook erg leuk om door die smalle Middeleeuwse straatjes te lopen. Een schitterend oud plein gezien. Nu zit ik op bed dit blog  te typen maar mijn ogen beginnen dicht te vallen. Tijd om te gaan slapen!

Etappe 28. Cedrillas - Albarracin: 78 km.
Totaal: 2591 km.