Maestrazgo

Eindelijk! Vandaag een strak blauwe lucht bij vertrek! Wat hebben we hier naar uitgekeken. Het was prima fietsweer de laatste dagen hoor maar bewolkt en zelfs een keer een buitje. Gisterenmiddag begon de zon er al doorheen te komen maar nu is het dan eindelijk het verwachte Spaanse weer. Vandaag een korte etappe van 63 km naar Cedrillas, gelegen op 1400 meter, door het gebied dat Maestrazgo heet. Geheel volgens de planning want er moest vandaag weer flink geklommen worden. Ik heb 2 cols gehad. De eerste was 1657 meter hoog, de tweede 1700 meter. Wanneer iemand mocht denken.... dan hoefde je maar 43 meter te stijgen....... Nou zo werkt dat dus niet. Eerst de ene berg weer afdalen om vervolgens de andere berg weer te beklimmen. De rest van de etappe ging het omhoog en naar beneden. Adri had vanaf de andere kant ook een col. Wel iets lager maar hij heeft echt niet minder geklommen. Het wordt wat eentonig maar het was weer zo schitterend vandaag! Het leek wel of we door een decor reden van een western-film. Droog, weinig begroeiing, rotsen, weinig verkeer en zo ontzettend weids. Ik wist niet dat dit in Europa bestaat. Een landschap waarin je je kan voorstellen dat het er in de zomer verzengend heet kan zijn en waar je banden aan het smeltende asfalt vastkleven en waar het 's winters kan spoken. En dan die stilte. Complete stilte die opeens wordt doorbroken doordat er een kudde geiten met herder en honden schijnbaar uit het niets tevoorschijn komt. Na ruim 4 weken fietsen zijn we geheel verslaafd. Elke dag weer die endorfines die aangemaakt worden. Het lijf beweegt, je hoofd wordt leeg. Geen 'to-do-lijstjes', geen stress. Steeds vol verwachting over wat je deze dag weer gaat meemaken. Natuurlijk heb je ook alle tijd om over zaken na te denken wanneer je in een slakkentempo tegen de berg opfietst. Het is prettig om van zo'n afstand b.v. naar je werk te kijken. Los van alledaagse beslommeringen en drukte. Ik ben nu 8 maanden in mijn nieuwe functie werkzaam maar ik heb nu wel ideeën over zaken die ik anders aan ga pakken wanneer ik terug ben. Elke avond schijf ik een blog. Ook inmiddels een heerlijke gewoonte geworden. De volgende dag vinden wij het weer erg leuk om de reacties op ons blog te lezen. We reageren dan niet want dan blijven we bezig maar weet dat wij de reacties volgen en waarderen! Misschien nog wel goed om vandaag te vermelden is dat ik wel de blogs schrijf maar dat Adri en ik hier ook weer een goed team in vormen. We brainstormen, kijken naar foto's en wanneer ik de tekst heb geschreven doet Adri de eindredactie. Hij redigeert en vult aan. 

Etappe 27. Cantavieja - Cedrillas: 63 km.

Totaal: 2513 km.