Schitterend saai

9 oktober 2017 - Barrax, Spanje

Vanochtend aangeschoven aan een werkelijk fantastisch ontbijt. Het stond al bij de beschrijving van deze Casa op Booking.com en het klopte ook echt. Veel gerechten waren door de eigenaresse zelf gemaakt. Tortilla, bananenbrood, cakejes, jam, koekjes etc. Ook de echte Spaanse manchegokaas, chorizo en geschaafde tomaten ontbraken niet. Op een stevig ontbijt kan je goed fietsen dus we hebben het ons goed laten smaken. Het echtpaar was ook zo gemeend aardig en behulpzaam. Ze hadden er echt lol in om hun gasten zo goed mogelijk te verzorgen. Toen we klaar waren voor vertrek kwam zij nog met een groot stuk ingepakt bananenbrood naar buiten voor onderweg. Zo lief. Meer hadden we niet nodig om de 90 km vandaag goed af te leggen. Dit is weer zo'n adres om te onthouden al is het  de vraag of we hier ooit nog langs komen want om nu te zeggen dat het een zeer interessante omgeving is... nou nee.  

We zijn in La Mancha aangekomen. Grote vlaktes. Het roept niet direct Don Quijote-achtige taferelen op. Die ouderwetste windmolens waar hij mee in gevecht ging zijn we nog niet tegengekomen. Bij de huidige moderne windmolens had hij ook weinig kans gemaakt.

In het begin van de route ben ik in Alarcón gaan kijken. Al fietsend zag ik de oude Moorse en christelijke vestingmuren en torens liggen. Via de stadspoort fietste ik het stadje in. Een sfeervol maar ook toeristisch plaatsje. Het dorpje waar we overnacht hebben was absoluut niet toeristisch maar het had veel meer charme.

De eerste 45 km ging door een licht glooiend gebied. Uitgestrekte velden, veel windmolens. Ik denk dat, wanneer je hier met de auto doorheen rijdt, het erg saai is. Op de fiets echter niet. Prachtig. Je fiets daar in de onmetelijke ruimte. Er waait een lekker windje om je hoofd. Na een bocht verschijnt er ineens een prachtig kerkje op een heuvel. Er vliegen vlinders met je mee, je hoort geritsel in de struiken wanneer je even stilstaat om een foto te nemen. Ineens fiets je langs wijngaarden. Je verbaast je over de roodheid van de aarde. Er vliegt een roofvogel op. Kleine dorpjes ben je zo weer door. Af en toe rijden er auto's hard langs want ja, dit soort wegen nodigen uit tot hard rijden. Vandaar dat de makers van deze fietsroute besloten hebben om ons 40 km langs een irrigatiekanaal te laten fietsen. In het boekje staat: 'Alhoewel het saai is over veertig kilometer langs een kanaal te fietsen, moet men bedenken dat hier minder wind is en men veel veiliger en vrijer fietst dan op de grote weg. Aan landschap mist u hier ook niet veel. Mooie landschappen volgen hierna nog genoeg'. Officieel mochten we niet over deze weg fietsen, bij elke kruising staat er een verbodsbord met de tekst 'excepto vehiculos autorizadas'. Maar volgens het boekje heeft een agent van de Guardia Civil hier oogluikend toestemming voor gegeven. Dus wij hebben het ook maar gewoon gefietst. Lekker vlak dus. Ik moet bij deze mijn woorden terug nemen dat er geen vlakke wegen in Spanje zijn. Het fietste heerlijk. Hier worden droge vlaktes afgewisseld met prachtige groene velden. Deze velden worden geïrrigeerd. Een groene oase.

Adri had op de heenweg te maken met een stuk weg dat afgesloten was. Hij appte me dat hij van de track afweek en via een omweg kwam hij weer bij het kanaal terecht. We zijn elkaar dus niet misgelopen. Toen we weer bij de afsluiting kwamen zijn we maar eigenwijs geweest. De fietsen eroverheen getild en gekeken of we er gewoon langs konden. Ze waren er met een machine bezig maar we konden er lopend langs. De werklui keken enigszins verstoord maar vriendelijk knikkend zijn we er voorbij gelopen en zijn we weer opgestapt. 

In Barrax aangekomen zijn we naar het plaatselijke 'chauffeurs-hostel' gegaan. Weer heel wat anders dan de overnachting van gisteren maar ook hier weer een prima plek. Weer aardige behulpzame mensen. Onze fietsen konden in het voorraadhok worden gestald en we konden direct aan de bar een tap-biertje bestellen. Blijken ze alleen Amstelbier op de tap te hebben. Heb je daar al meer dan 2800 km voor gefietst...... 
 
Etappe 32. Alarcón - Barrax: 90 km.
Totaal: 2888 km.

Foto’s

4 Reacties

  1. Ingrid:
    9 oktober 2017
    Hahaha amstelbier! Wat een prachtige foto's met die blauwe luchten. Heerlijk. En wat schieten jullie nu op hè. Nog maar 600 km....
  2. Nel Pierik:
    10 oktober 2017
    Nog even een reactie m.b.t . de zonnepanelen. In Spanje krijg je geen subsidie op zonnepanelen zoals in Nederland, maar moet je hierover belasting betalen. Een vreemd solidariteitsprincipe. Dit omdat inwoners zonder zonnepanelen dit ook moeten. Spaanse logica! !!!
  3. Nico:
    10 oktober 2017
    Jeetje, wat zijn jullie opgeschoten!En dat voor een Amstel, op naar Heineken dan maar ,of toch maar Cava, succes met de laatste loodjes.
  4. Marijke:
    10 oktober 2017
    Mooi saai is inderdaad niet lelijk. En met al die leuke mensen en lekkere dingen lijkt het me een fees. Bedenk maar dat het hier heel wat grijzer is. Onze zonnepanelen hebben niet veel geproduceerd de laatste dagen. Toch maar een windmolen(tje) aanschaffen? Geniet van alle kilometers die jullie nog af gaan leggen.